Pseudoniem
Narziss en Goldmund zijn de twee hoofdpersonen uit een gelijknamig boek van Herman Hesse. Ik gebruik dit pseudoniem enerzijds in lijn met de vroegere traditie, waarbij je je werk de naam gaf van iemand die je bewonderde; anderzijds herken ik me in beide hoofdpersonen en representeren ze voor mij een herkenbaar spanningsveld.
Narziss en Goldmund benaderen het leven vanuit een andere hoek, de één meer beschouwend, gericht op het verwerven van inzicht, de ander gericht op het opgaan in de ervaring. Voorheen werkte ik onder mijn eigen naam.

Achtergrond bij werk
Een belangrijk deel van mijn werk heeft een (mystiek)religieuze of filosofische achtergrond. Mijn definitie van het religieuze ligt echter veel breder dan gebruikelijk.
Met de jaren ben ik gaan zien dat taal grotendeels leunt op beelden, op vorm. Woorden raken gegijzeld door vorm in plaats van essentie. Bij religie denken we aan kerken, de paus, misschien een imam, een bepaald feest, zoals Pasen, enzovoort. Maar het denken vanuit deze beelden leidt ons weg van het beschouwen van religie als gerichtheid op de (numineuze of goddelijke) ervaring of gemoedstoestand. Een ervaring van totale stilte of verbondenheid. Een toestand bevrijd van de zorgen van het ego (of ‘De Stem’ in het Boeddhisme). Het religieuze is bij mij dus bij uitstek 'buiten' institutioneel. Toch gebruik ik niet het woord spiritueel, omdat ik wel werk met religieuze tradities en leer.

Veel van de bezigheden van de mens zijn erop gericht om een bepaalde ‘bevrijde’ gemoedstoestand te bereiken. 0ok dingen als muziek maken en sporten zijn daarop soms gericht. Met name een sport als zeilen, dat zo duidelijk het contact met de elementen veroorzaakt, kun je zien als een religieuze daad, mits uitgevoerd in die geest. We kennen ook de ronddraai dans van de soefi’s, ook een daad gericht is op een bevrijde toestand.
Het is belangrijk om dit bredere perspectief van religie als gerichtheid op het bereiken van een gemoedstoestand te kennen om mijn werk aan te voelen denk ik.
Zowel Narziss als Goldmund (in het boek van Herman Hesse) zijn op zoek naar ervaringen en gemoedstoestanden net als ieder mens, ze nemen echter verschillende paden.

Het gaat er bij mijn werk om subjectieve ervaringen op te roepen en tot individuele reflecties te inspireren.